Nikujaga to japoński gulasz z mięsem i ziemniakami. Dlatego jeśli szukasz japońskiego dania, które będzie smakować osobom, które za azjatycką kuchnią generalnie nie przepadają, takich,  dla których obiad musi obejmować mięso i ziemniaki, to nikujaga sprawdzi się idealnie. Co więcej, danie to można przygotować w wersji bezglutenowej. Przygotowując je, wykorzystuje się dwie specyficzne (ale proste) japońskie techniki krojenia warzyw. O ten przepis poprosiła mnie mama, ale postanowiłam podzielić się nim także z Wami.

Nikujaga – japoński gulasz
z mięsem i ziemniakami

Nikujaga (肉じゃが) to danie, którego nazwę można przetłumaczyć dosłownie jako „mięso z ziemniakami” (mięso to po japońsku niku, a ziemniaki – jagaimo). I chociaż do jego przygotowania wykorzystujemy jeszcze kilka innych składników (w tym makaron shirataki), to właśnie te dwa elementy stanowią trzon dania. Jest to de facto gulasz wołowy z warzywami i makaronem. (Tak, ziemniaki i kluski razem!). Jak łatwo się domyślić, nikujaga to nie jest danie ekskluzywne, lecz proste domowe comfort food.

Kategoria dania:

Nimono (煮物) – japońskie dania gotowane/duszone (Zobacz ➡ 15 kategorii japońskich potraw)

 

Składniki na 2 osoby nikujaga

• 200 g wołowiny (lub wieprzowiny – wariant w niektórych prefekturach)
• 4 małe ziemniaki
• 1 duża cebula
  
• 1-2 grube marchewki
  
• kilka strączków groszku śnieżnego, cukrowego lub zielonej fasolki szparagowej
• 200 g makaronu shirataki (lub nieco więcej, jeśli gotowa porcja jest większa)
  
• 0,5 litra bulionu (np. katsuo dashi)
• 1 łyżka oleju (np. rzepakowy)
• 4 łyżki sosu sojowego
• 2  łyżki mirin
• 2 łyżki nihonshu („sake„) do gotowania
• 0,5-1 łyżki cukru

Czy „nasze” ziemniaki się nadają?

Na blogu do tej pory wspominałam o różnych rodzajach ziemniaków, czyli „imo” stosowanych w Japonii. Mówiłam na przykład o beniimo, czyli ciemnopurpurowych słodkich ziemniakach z Okinawy. Natomiast jagaimo to „zwykłe” ziemniaki i w przypadku nikujaga nie ma potrzeby szukać jakiś specjalnych gatunków. Spotkałam się co prawda z informacją, że lepsze są odmiany żółte, ale naprawdę można wykorzystać każde!

Co to jest makaron shirataki?

O makaronie shirataki (白滝) pisałam w artykule Japońskie makarony: ramen, soba, udon, somen, hiyamugi, okinawa soba i inne. Jest to jasny makaron wyrabiany z bulw rośliny kon’nyaku (Dziwidło Riviera), praktycznie bez smaku, dzięki czemu łatwo komponuje się z pozostałymi składnikami potraw. Co więcej, jest to makaron niskokaloryczny (prawie zero-kaloryczny).

Gdzie kupić składniki do nikujaga?

Gdzie kupić makaron shirataki? Oryginalny japoński makaron shirataki najłatwiej jest kupić przez internet. Natomiast ostatnio w polskich sklepach spożywczych i supermarketach pojawiły się makarony opisane jako „zero kalorii” czy „diet noodles” (zobacz) i praktycznie w większości są to właśnie makarony z bulw kon’nyaku (ang. konjac). Jeśli znajdziecie cienki makaron tego typu, jak najbardziej możecie go zastosować do nikujaga w miejscu oryginalnego japońskiego shirataki.

Mirin, nihonshu („sake„) do gotowania oraz płatki katsuobushi lub sproszkowane katsuo dashi (bulion z tuńczyka bonito) można kupić w sklepach z azjatycką żywnością lub przez internet. Poniżej te, których aktualnie używam – wszystko kupione w Polsce (pokazywałam je także podczas gotowania na żywo – obejrzyj nagranie).

Sos sojowy można kupić praktycznie w każdym większym sklepie spożywczym. Do codziennego gotowania używam zazwyczaj popularnych niedrogich sosów marki Yamasa lub Kikkioman (na zdjęciu). Te lepsze (np. dodatkowo starzone), które zazwyczaj są znacznie droższe i generalnie trudno dostępne w Polsce, wykorzystujemy do maczania sushi/sashimi czy w „sosach” przygotowanych do maczania makaronu podawanego na zimno (np. zaru soba), kiedy można wyraźnie poczuć ich wyjątkowy smak.

 ⚠️ Uwaga na gluten w sosie sojowym

Osoby na diecie bezglutenowej powinny kupić specjalną bezglutenową wersję sosu sojowego. Tradycyjny sos sojowy zawiera bowiem jęczmień lub pszenicę. Bezglutenowy sos sojowy miewa czasem żółtą nakrętką (czerwona nakrętka – sos zwyczajny, zielona – sos o zmniejszonej zawartości soli, żółta – sos bezglutenowy), ale nie jest to regułą i zawsze trzeba sprawdzić skład!

Przygotowanie nikujaga

Przygotowanie dania jest bardzo proste i stosunkowo krótkie, bo w przeciwieństwie do naszych gulaszy, czas gotowania nikujaga na wolnym ogniu jest dużo krótszy. Generalnie mięso należy pokroić na cienkie kawałki (np paski lub plastry). Warzywa należy pokroić na kawałki wielkości około 2-2,5 cm: cebulę – w grube plastry, marchewkę – w „romby” tzw. metodą rangiri (zobacz krótkie video), ziemniaki – na ćwiartki. Jeśli stosujemy groszek śnieżny, to trzeba usunąć „nitki” z jego krawędzi. Natomiast kiedy stosuję fasolkę szparagową to ją podgotowuję, by zmiękła.

Mentori – zaokrąglanie ostrych krawędzi!

I teraz bardzo ważna rzecz: krawędzie ziemniaków należy zaokrąglić/fazować, aby podczas gotowania i mieszania gulaszu ziemniaki nie rozpadały się (mówiąc po technicznemu – unikamy koncentracji naprężeń w ostrych krawędziach). Jest to kolejna japońska technika krojenia, która nazywa się mentori. Może się to początkowo wydawać stratą czasu, ale uwierzcie mi – warto to zrobić, bo efekt jest fajny! Ja do zaokrąglenia krawędzi używam obieraczki do warzyw.

Kiedy wszystko (w tym bulion) mamy przygotowane, to możemy zacząć łączyć składniki.
Najpierw w garnku podsmażamy cebulę na oleju. Następnie dodajemy mięso i podsmażamy aż się zarumieni. W kolejnym etapie dodajemy ziemniaki, marchewkę oraz przepłukany makaron shirataki. Całość (bez mieszania) zalewamy bulionem, dodajemy sos sojowy, mirin, alkohol i cukier – zagotowujemy i gotujemy pod przykryciem aż ziemniaki zmiękną (kilkanaście minut).

Oprócz stosowania pokrywki na garnku dobrze jest dodatkowo przykryć warzywa folią aluminiową. Kiedy warzywa zmiękną, zdejmujemy folię, a przykryty garnek zdejmujemy z ognia i odstawiamy na 20-30 minut, aby mięso wołowe na pewno było miękkie. Dodać groszek/fasolkę i gotowe – można serwować!

Smacznego! Itadakimasu!

P.S. Widziałam kiedyś w japońskim serialu, jak faceci-głodomory nakładali nikujaga na ryż (jak w przypadku karē raisu). Musiało powstać niezłe kombo: ryż + ziemniaki + makaron. Chociaż z drugiej strony, jak nam zostanie trochę na drugi dzień, to faktycznie zjadamy z miseczką ryżu na boku…

🍜 Przeczytaj inne nasze >> artykuły o japońskiej kuchni!
🍜 Zobacz inne przepisy na >> proste dania kuchni japońskiej!

---

Jeśli podobał Ci się ten artykuł, polub nasze profile na Facebooku i obserwuj nasz kanał ▶️ YouTube.

Obejrzyj też nagranie mojego gotowanie po japońsku LIVE – pokazuję podstawowe składniki i gotuję na żywo kilka bardzo prostych, ale przepysznych japońskich potraw!