Dzisiaj zapraszam do zapoznania się z pierwszym, bardzo prostym znakiem kanji, który zresztą już kilkukrotnie wspominałam w poście wstępnym do „kandziowej serii”. Chodzi o znak 大, oznaczający „duży”. Opowiem Wam, jaki sprzedano nam pomysł na jego zapamiętanie.
Pomysł na zapamiętanie znaku 大 sprzedano nam podczas jednej z pierwszych lekcji języka japońskiego. Otóż, kiedy się uczymy znaku 大, to zazwyczaj znamy już prostszy znak 人, oznaczający „człowieka”. Dlatego, aby łatwo zapamiętać „dużego”, należy sobie wyobrazić coś tak wieeeeelkiego (np. wielkiego człowieka), że jak się go opisuje, to aż ramiona trzeba rozpostrzeć, aby gestami słowom nadać mocy (a najlepiej to jeszcze się rozkraczyć dla wzmocnienia efektu). Zupełnie odwrotnie, niż w przypadku czegoś „małego” – 小 (np. małego, chudego człowieczka), kiedy to rękami pokazuje się, że ot taki, mały, malutki… Czyli mniej więcej chodzi o coś takiego:
Mój piękny szkic (tak, po drugiej stronie jest jakiś wykres – oszczędzam papier)
Prawda, że łatwo zapamiętać?
De facto mamy zapamiętane już aż trzy znaki: 人 – człowiek, 大 – duży i 小 – mały. Teoretycznie mamy z głowy 0,14% jōyō kanji, czyli listy 2136 znaków sinojapońskich, które obowiązują Japończyków kończących szkołę średnią. ;)
——————–
Dla ambitnych
Gdyby kogoś interesowały także czytania znaku 大…
- czytania sinojapońskie: dai, tai – np. w słowach daigaku (大学) – uniwersytet (dosłownie „duża nauka”), taishikan (大使館) – ambasada.
- czytania japońskie: oo- oraz z końcówką „ki” ookii (大きい) – duży, z końcówką „ini”、ooini (大いに) – bardzo (w sensie bardzo jakiś)
またね！
