Japońskie słodycze: japoński sękacz baumukūhen i shakotisu. Podczas pierwszej podróży do Japonii bardzo mnie zdziwiło, że na wielu wystawach pojawia się warstwowe ciasto, które bardzo przypominało mi polski sękacz. I – jak się okazało – to był sękacz. Inspirowany co prawda ciastem niemieckim, nieco ugrzeczniony, ale cały czas oddający charakter przeciętego pnia drzewa! Okazał się całkiem smaczny, zwłaszcza ten zielony, czyli w wersji z dodatkiem sproszkowanej zielonej herbaty matcha. Poniżej kilka ciekawostek o tym japońskim-nie-japońskim cieście.

Japońskie sękacze:
baumukūhen i shakotisu

Baumukuhen – japoński „sękacz” bez sęków

Baumukūhen (バウムクーヘン) to japońskie słowo niemieckiego pochodzenia. Dlatego też zapisuje się je w systemie katakana, czyli sylabariuszu do zapisywania słów obcego pochodzenia. Pierwowzorem japońskiego słowa (i ciasta!) było niemieckie baumkuchen, które dosłownie można przetłumaczyć jako „drzewne ciasto”. Ciasto to do Japonii sprowadził bowiem niemiecki cukiernik Karl Juchheim, który podczas I wojny światowej trafił jako jeniec na Okinawę. Po wojnie otworzył w Jokohamie, a potem w Kōbe własną cukiernię i rozpropagował kaumkuchen, które do dzisiejszych czasów nieco ewoluowało – np. jego wytwarzanie zostało zautomatyzowane, a smak i wygląd zunifikowane. Ach ten japoński porządek!

Mój ulubiony japoński sękacz z zieloną herbatą – matcha baumukūhen (w tle sękacz tradycyjny)

Właśnie dlatego japoński sękacz (wzorem niemieckiego) jest nieco ugrzeczniony. Owszem, dalej przygotowywany jest przez warstwowe opiekanie kręcącego się ciasta, dzięki czemu w przekroju widać śliczne prążki, symulujące słoje drzewa. Natomiast warstwy te są bardzo równe (niemal idealnie równe, co odzwierciedla przywiązanie Japończyków do precyzji), a zewnętrzna powierzchnia – gładka. Nie tworzą się spontaniczne zacieki, które później przypominają sęki. Coś, co jest tak bardzo charakterystyczne dla polskich sękaczy, i co de facto determinuje ich polską nazwę!

W smaku japoński sękacz też jest nieco delikatniejszy, bo przypomina biszkopt. Polakom przyzwyczajonym do naszego rodzimego sękacza smak ten może się wydać za mało wyraźny. Dlatego polecam spróbować typowo japońskich wersji smakowych (kliknij w link, by zobaczyć zdjęcia), jak np.:

Okinawa beniimo baumukūhen (紅芋バウムクーヘン), japoński sękacz z Okinawy ze słodkimi fioletowymi ziemniakami

• zielony matcha baumukūhen (抹茶バウムクーヘン) o wyraźnie wyczuwalnym smaku zielonej herbaty matcha (np. z ekskluzywną herbatą z Uji),
• czarny kuro baumukūhen (黒バウムクーヘン) z dodatkiem aktywnego w węgla (kilka lat temu był w Japonii straszny bum na słodycze z tym węglem),
• różowy sakura baumukūhen (桜バウムクーヘン) – sezonowa wiosenna wersja, która wpisuje się w „sakurowe słodycze„,
• fioletowy – beniimo baumukūhen (紅芋バウムクーヘン) – okinawska wersja ze słodkimi ziemniakami beniimo.

Shakotisu – japoński sękacz (z sękami)

Mniej uładzona wersja ciasta z widocznymi sękami także pojawia się w Japonii, ale znacznie rzadziej. Nazywa się shakotisu (シャコティス ) i tym razem nazwa pochodzi od litewskiego słowa i ciasta šakotis. Litewskie šakotis bardzo przypomina w smaku i wyglądzie to nasze (kosztowałam go dzięki mojej przyjaciółce Egle, która przywiozła mi je z Wilna). Odnośnie japońskiego niestety się już nie wypowiem, bo go (jeszcze!) nie jadłam.  Tutaj można zobaczyć zdjęcia tego japońskiego „sękacza z sękami”.

Baumukuhen jako prezent dla weselników

Na koniec mała ciekawostka. Niedawno trafiłam w internecie na informację, że ciasto baumukūhen jest uważane idealny prezent dla gości weselnych. Dlaczego? Ponieważ baumukūhen ma kształt wydrążonego cylindra, który pocięty na kawałki tworzy pierścienie („ringi”), ka te Japończykom kojarzą się ze ślubnymi obrączkami. W ich przekonaniu takie symboliczne obrączki wróżą/przyniosą szczęście młodej parze.

Ciekawa jestem, czy ktoś z Was próbował japońskiego sękacza. Zwłaszcza tej drugiej wersji – z wystającymi sękami. Dajcie znać i pokażcie zdjęcia w komentarzu na Facebooku w dyskusji pod postem (link do dyskusji).

P.S. Obejrzyj też nagranie mojego gotowanie po japońsku LIVE  – pokazuję podstawowe składniki i gotuję na żywo kilka bardzo prostych, ale przepysznych japońskich potraw!

Jeśli podoba Ci się ten artykuł, polub nasze profile na Facebooku (Byłem tu. Tony Halik. & O Japonii), obserwuj nasz kanał YouTube: O Japonii oraz  – będziemy mieć energię, by tworzyć kolejne treści! Dodatkowo zyskasz dostęp do audio- i e-booków w serwisie BookBeat! 

Tu jesteś: Strona główna ⇨ Blog o Japonii, ⇨ Kuchnia japońska ⇨ Japońskie potrawy których trzeba spróbować, Japońskie słodycze – wagashi  ⇨ Japoński sękacz baumukūhen i shakotisu